طراي سايت

آشنايي با الفباي موسيقي(نت)

 الفباي موسيقي نت نام دارد. نُت يا نوت، در موسيقي در ۲ معني استفاده مي شود : يكي به معني واحد صدائي با فركانس ثابت كه نامي بر آن گذاشته شده است. كه در متون كهن فارسي به آن نغمه گفته مي شود. ديگري به معناي نمايش يه نشانه نوشتاري هر يك از اين صداها. در معناي اول نت ها ۷ نام به منظور نوشتن اصوات موسيقايي مي باشد.
در ايران به پيروي از فرانسه و ايتاليا نت ها به اين صورت نامگذاري مي شوند: دو - ر - مي - فا - سل - لا - سي (do, re, mi, fa, sol, la, si). روش هاي نامگذاري ديگر نيز وجود دارد. كه نت ها را با اصطلاحات «A, B, C, D, E, F, G» عنوان مي كنند.

فهرست:

• آموزش موسيقي ارف
• آموزش موسيقي به كودكان
• آشنايي با آلات موسقي
• روانشناسي موسيقي كودك
• آموزش بلز در تبريز
• موسيقي و رشد كودك
• مربي موسيقي كودك

معناي نت در موسيقي

نت در الفباي موسيقي به تنهايي نشانه‌ اي است از يك صداي معين و در متون موسيقيايي از آن به منظور نمايش نسبي مدت و زمان اجراي يك صوت خاص به كار برده مي شود. نوشتن موسيقي با كمك نت اجراي آن را آسان و به درك و تجزيه و تحليل اثر كمك مي‌ كند.

خطوط حامل

در اين روش A همان نت «لا» (la) است. اين اسم ها بيانگر نواك اصوات مي باشند. در معني دوم، براي مكتوب كردن اصوات موسيقي، اين صداها را طبق قواعد خاصي بين يا روي پنچ خط افقي مي نويسند كه به نام خطوط حامل شناخته مي شوند.

خطوط حامل از پايين به بالا شمرده مي شوند. به اين معناي كه نتي كه روي خط پايين تر نوشته شود. صدايي بم تر از نتي است. كه بر روي خط بالاتر نوشته شده است. به اين ترتيب نام نت از روي جائي كه روي خط هاي حامل قرار دارند. مشخص مي شود. ديگر مشخصات نت مانند طول آن (مدت زمان امتداد يافتن آن صدا) و... را نيز با شكل هاي قراردادي كه براي نت طرح شده نمايش مي دهند. نت هاي متوالي را از چپ به راست مي نويسند.

صدا سازي چيست؟

خيلي از تكنيك‌ هايي كه در حال حاضر به عنوان صدا سازي مي‌ شناسيم نتيجه تلاش‌ هاي استادهاي زيادي در كل دنيا در حوزه حنجره و گفتار درماني ميباشد. به همين علت افرادي موفق‌ تر خواهند شد كه كنار مربي آواز، كه به اين تكنيك‌ ها مسلط مي باشند و آموزش آواز ببينند. پيشنهاد ما هم به شما اين است كه با كمك دوره‌ هاي آموزش صداسازي و خوانندگي آكادمي، احتمال آسيب‌ هاي حنجره را كاهش و تقويت مهارت‌ هاي صوتي، افزايش بيابد.

شيوه ي نگارش نت ها

پس از يادگيري نام نت ها نوبت به شيوه نگارش آنها مي رسد. جهت نوشتن نتها روي كاغذ از خطوط حامل ياري مي گيريم. خطوط حامل شامل 5 خط افقي موازي با هم مي باشد كه نتها نسبت به موقعيت شان روي آن ها نوشته مي شوند. محل قرار گيري نت ها روي اين خطوط حامل ميباشد كه فركانس و نوع آن نت را مشخص مي كند.

علاوه بر خطوط حامل از يك سري خطوط عمودي نيز به كار مي رود كه خطوط ميزان نام دارند.
در زمان نگارش نت ها يك علامت خاص در سمت چپ خطوط حامل نوشته مي شود كه كليد ناميده مي شود.
در حوزه شيوه نگارش نت ها شامل خطوط حامل ، كليد و...

تئوري موسيقي

دانشي كه به قواعد نوشتن نت هاي موسيقي و مقولات مرتبط با آن مي پردازد. تئوري موسيقي نام دارد. در شكل روبرو توالي نت ها نشان داده شده است. اين نت هاي مختلف كه به شكل دايره هاي كوچكي (بعد كليد سل ) رسم شده اند. به اين دليل كه نت ها در اينجا به شكل دايره هاي كوچك مي باشند.  پس طبق قرار داد هر كدام از آن ها داراي زماني معدل چهار ضرب است. در اصطلاح موسيقي، هر نتي كه به شكل دايره اي كوچك باشد. گرد ناميده مي شود.

معني نُت موسيقي

نُت (به انگليسي: Note) اصطلاحي در موسيقي، كه ۲ معناي عمده دارد:

نشانه‌اي است در يادداشت‌ هاي موزيكال براي نشان دادن نسبيِ مدت و زمان اجراي يك صوت، نت‌ها مانند «اتم‌ها» بسياري از موسيقي‌ هاي غربي هستند: تجزيه‌ و تحليل اجزاي يك اثر موزيكال كه ايفاي آن را آسان مي‌ نمايد، درك موسيقي، و آناليز.

اصطلاح نت يا الفباي موسيقي مي‌ تواند در هر دو معنيِ عام و خاص

مثل هنگامي كه مي‌ گوييم قطعه ي تولدت مبارك با دو نت هم‌ صدا آغاز مي‌ گردد. و ديگري قطعه با دو بار تكرار يك نت شروع مي‌ شود. در حالت قبلي، اصطلاح «نت» به يك عمل موسيقايي اشاره مي‌ نمايد. و در دومي، در اين حالت به تعدادي از اعمال موسيقايي با يك صوت معين اشاره مي‌ نمايد.

علامت‌ ها و نشانه‌ هاي تغييردهنده صدا الفباي موسيقي

علائمي كه در سمت چپ نت‌هاي موسيقي مي‌ آيند. و بدون تغيير در مكان آن‌ها بر روي حامل باعث تغيير فركانس نت‌ ها مي‌ شوند. اين علائم عبارتند از: ♯ (ديِز) و ♭ (بِمُل) و X (دوبل ديِز) و (دوبل بِمُل) و ♮ (بِكار) هستند.

در موسيقي ايراني دوعلامتِ سُري و كُرُن نيز وجود دارد.

♯ (ديِز): هرگاه سمت چپ نتي قرار گيرد، آنرا نيم پرده زير تر مي‌ كند.

♭ (بِمُل): هرگاه سمت چپ نتي قرار داشته باشد، آن را نيم پرده بم‌ت ر مي‌ كند.

X (دوبل ديِز): هرگاه سمت چپ نتي قرار بگيرد، آن را يك پرده زير تر مي‌ نمايد.

(دوبل بِمُل): هرگاه سمت چپ نتي قرار گيرد، آن را يك پرده بم‌ تر مي‌ كند.

♮ (بِكار): هرگاه سمت چپ نتي قرار بگيرد، سبب خنثي شدن نشانه تغييردهنده مي‌شود. و نت به حالت طبيعي بر مي‌ گردد.

نامگذاري نت هاي موسيقي يا الفباي موسيقي

در نت‌ نويسي موسيقايي، علامت‌ هاي تغيير دهنده قبل از نت‌ها قرار مي‌ گيرند. تغييرات سيستماتيك روي هفت نت در گام‌ ها را مي‌ توان در سركليد نوشت، با توجه به اين كه آن‌ ها روي تمامي نت هاي مورد نظر در قطعه تأثير دارند. تأثيرات سركليد و علامت‌ هاي تغييردهندهٔ محلي (عرضي) با هم تركيب نمي‌ شوند.

اگر سركليد ♯G را نشان مي‌ دهد، علامت عرضي ♭ آن را به ♭G تغيير مي‌ دهد. نه به ♮G، اما بعضي اوقات اين نوع از علامت‌ هاي تغييردهنده نادر به‌معني ♮ (طبيعي)، همراه با يك ♭ براي واضح كردن آن كاربرد دارد. همچنين (و عموماً)، علامت در سركليد همراه با علامت ♯ به‌معناي دوبل ديز است نه سه ديز.

جدول كامل گام كروماتيك بر مبناي C4 يا دوي مياني

جدول كامل گام كروماتيك بر مبناي C4 يا دوي مياني در زير آورده مي‌شود:

تفاوت نظام‌ هاي هجايي و الفبايي

نظام هجايي در الفباي موسيقي

نظام هجايي در كشور‌هاي ايتاليا و فرانسه (و نيز در ايران به پيروي از فرانسه) معمول گرديده است. در قديم مطابق با تئوري موسيقي قرون وسطايي از شش هجا تشكيل مي‌ شده كه عبارتند از:

ut re mi fa sol la

هجا‌هاي شش گانه را كشيشي موسيقي دان از اهالي فرانسه و مقيم ايتاليا بنام گوييدو د. آرتسو، از شعر مناجات گونه‌ي زير كه آهنگ آن را به احتمال زياد خود ساخته بود، انتخاب كرد و آن را بخاطر سهولت از بر كردن اصوات موسيقي و درك زير و بمي‌ شان نسبت به هم به شاگردان و سرايندگان خود آموزش مي داد.

جهت مطالعه ادامه مطلب كليك كنيد