طراي سايت

معماري داخلي در تبريز

اسمش را حتما زياد شنيده و خوانده ايد. معماري داخلي، اما آيا مي دانيد به طور دقيق مفهوم معماري داخلي در تبريز چيست؟ آيا همان علم چيدمان در فضاهاي بسته مي باشد؟ آيا اگر بدانيم كه فضاهاي داخلي را چگونه بهينه بسازيم و از وسايل پر كنيم، معمار داخلي هستيم؟ تفاوت مفهوم معماري داخلي با طراحي چيست؟ تعريف معماري داخلي، در حقيقت طراحي يك ساختمان يا سرپناه از داخل است. اين مطلب هم شامل كليه نكاتي مي باشد كه براي آشنايي با اين تعريف، به آنها نياز داريد.

بياييد يك تعريف واحد براي اين مفهوم پيدا كنيم

معماري داخلي، در حقيقت طراحي يك فضاي جديد داخلي براي خانه ها و يا هر محيطي مي باشد، فضايي كه ميتواند ثابت يا به اصطلاح فيكس شود. اين عبارت را همچنين براي طراحي ابتدايي و نقشه اوليه مورد استفاده براي فضاهاي داخلي ساختمان هم استفاده مي كنند. نقشه اي كه طراحي نهايي كار، يا تاكيد بيشتري بر نسخه اوليه آن مي باشد، يا با تغيير كاربري انجام  مي گيرد. برخي هم طراحي هاي ابتدايي نسبت به نسخه اوليه تغييرات چشمگيري مي نمايند تا مناسب استفاده هاي جديد و تطبيقي از ساختمان باشند. اين تغييرات ميتوانند قسمتي از «معماري پايدار» باشند، روشي از معماري كه در آن منابع با استفاده از بازيافت ساختارهاي معماري از راه باز طراحيِ تطبيقي، حفظ و نگهداري مي گردند.

معماري داخلي همين يك تعريف را دارد؟

معماري داخلي در تبريز كه اغلب با هنر طراحيِ محيطي يكسان دانسته مي شود، همچنين ميتواند تعريفي از مراحلي باشد كه با آن، فضاي داخلي ساختمان ها طوري طراحي مي شوند. كه كليه جنبه هاي استفاده انساني از آن را تحت پوشش قرار بدهند. ولي تعريف ساده آن، ميتواند طراحي داخلي يك فضا با استفاده از عناصر معماري باشد. ولي اين مفهوم چه تعريف هاي ديگري دارد؟

• علم و هنر طراحي و ارتقاء ساختمان ها و فضاهاي داخلي، در هماهنگي با ديگر عناصر فيزيكي مربوط، بوسله يك معمار آموزش ديده.
• كسب و كار يك معمار داخلي؛ كاري كه معماران با آن خدمات حرفه اي را در رابطه با طراحي و ساخت فضاي داخلي يك ساختمان، ارائه و اجرا مي نمايند و اهداف خاصي دارد كه آن را با كاربرد و شيوه سكونت افراد داخلش، هماهنگ مي نمايد.
• يك عبارت كلي جهت توصيف فضاي داخلي ساختمان و عناصر فيزيكي مربوط به آن.
• يك سبك يا روش طراحي و ساخت براي فضاي داخلي ساختمان و عناصر فيزيكي مربوط به آن.

بازسازي ها را چه كساني انجام مي دهند؟

با وجود اين كه سلسله مراتب فضاهاي يك ساختمان، هميشه بوسيله اولين معمار آن تعيين مي گردند، نسخه هاي بعدي اين فضاها ممكن است اينطور نباشند. و ساختارهاي قديمي تر بوسيله معماران نسل جديد، با توجه به نيازهاي جوامع و رشد شهري بازسازي شوند. اين بازسازي اغلب كاربرد و كانسپت فضا را هم عوض مي نمايد و به نوعي تاييد اين فرضيه حساب مي گردد كه يك ساختمان، هيچوقت كامل و غير قابل تغيير نخواهد بود.

يك ساختمان با همه تغييراتش، ممكن است از بيرون مانند قبل به نظر برسد ولي فضاهاي داخل، به طور كامل متفاوت هستند. به همين دليل، معمار داخلي نه فقط بايستي به قرارگيري ساختمان در بستر فيزيكي و اجتماعي-سياسي مناسب خودش حساسيت داشته باشد، بلكه بايستي به نيازهاي موقتِ صاحبان و كاربران آن هم توجه نمايد. در اين مفهوم، اگر ساختمان «استخوان بندي مناسبي» داشته باشد، ايده ابتدايي معماري، اولين سنگ بناي تغييرات سلسله مراتبي آن خواهد بود و بقيه بايستي همان ايده را دنبال كنند.

اين تغييرات چه پيش نيازهايي در معماري داخلي دارند؟

اين روزها در شهرها ساختمان هاي زيادي مي باشند كه تغيير كاربري داده اند. ساختمان هايي كه به عنوان مثال، يك بانك بوده اند و الان رستوران اند. يا كارخانه هاي صنعتي كه اين روزها آپارتمان هاي مسكوني شده اند، يا حتي ايستگاه هاي راه آهني كه حالا به عنوان يك گالري هنري به كار برده مي شوند. هر كدام از اين ساختمان ها، به شكلي در حافظه جمعي شهروندان نقش بسته بودند كه تغييراتشان (با وجود نفع اقتصادي) خيلي هم مطلوب نبود.

البته نبايد فراموش نمود كه ساختمان ها ممكن است در آينده هم دچار تغييرات زيادي شوند. ولي هر كدام از اين تغييرات، نياز به تخصص تكنيكي و تكنولوژيكي در حوزه خاص خودش دارد كه مشخص مي نمابد ساختمان در چرخه زندگي خودش، تا چه ميزاني دچار تغيير خواهد شد. يكي از موفق ترين نمونه هاي اين بازسازي، شهرك گازومتر در وين ميباشد. در اين پروژه، گازومتر ها يا گازسنج هاي عظيم در اواخر دهه نود بازسازي شدند و تا به حال، به عنوان مراكز فرهنگي – هنري مورد استفاده شهروندان هستند. همچنين نيروگاهِ تقريبا صد ساله باترسي (Battersea) در بريتانيا هم با استفاده از بازسازي تطبيقي در حال تبديل شدن به يك مجموعه خيلي بزرگ مسكوني، تفريحي و تجاري مي باشد.

پايداري و دوام

يكي از عناصر حياتي معماري و طراحي داخلي در تبريز، پايداري و تفكر پايدار در مورد محيط زيست و مواد مورد استفاده است (يعني شيوه برداشت اين مواد، ميزان مصرف انرژي و آبشان و چگونگي انتخاب آن ها). اين قسمت مهم از معماري داخلي در تبريز، بر يافتن راههاي جامع و خلاقي جهت ساخت يا بازسازي سازه هاي موجودي متمركز ميباشد كه بر محيط زيست تاثير كمي دارند يا كلا تاثيرگذار نيستند. اين جنبش دوستي با محيط زيست، حدود 40 سال پيش و در دهه 70 ميلادي اهميت پيدا كرد. هنگامي كه بحران انرژي تازه ايجاد شده بود و افراد آرام آرام به نقش خودشان در كاهش اثرات اين بحران پي مي بردند.

در دهه هاي گذشته، معماري پايدار داخلي با كمك پيشرفت هاي تكنولوژي و مواد تازه حسابي پيشرفت نموده است. در اين چند سال، گاهي طراحي دوستدار محيط زيست يك امر لوكس و تا حدودي هيپي محسوب مي گرديد. ولي واقعيت اين است كه همه ما فارغ از باورها و سبك زندگي مان، بايستي انتخاب هاي هوشمندانه و مسئولانه داشته باشيم. طراحي پايستي ار، حالا يك ترند و حتي روش مطلوب جهت تفكر و ساخت و ساز مي باشد كه در سالهاي آينده گسترش زيادي را تجربه خواهد نمود.

جهت مطالعه ادامه مطلب كليك كنيد