طراي سايت

باقلوا سارما انگشتي پسته اي

باقلوا سارما انگشتي پسته اي يك نوع شيريني پرملات و خوش آب و رنگ است، كه از لايه‌هاي خمير فيلو درست مي‌شود. بين لايه‌هاي فيلو با پسته خردشده پر شده و شهدي از عسل به آن آغشته است. اين خوراكي لذيذ قرن‌هاست كه در جاي جاي جهان شناخته مي‌شود و البته محبوب است. حتي 17 نوامبر را به عنوان روز جهاني باقلوا تعيين كرده‌اند كه در آن روز جشن و مراسمات خاصي نيز برگزار مي‌شود.

ويژگي باقلوا سارما انگشتي پسته اي

• خمير باقلوا
• مغز پسته
• شربت شير عسل

كليات

باقلوا انگشتي پسته‌اي باكلاواچي فقط و فقط با عسل و شير شيرين مي‌شود. بنابراين هيچ‌گونه قند مصنوعي در اين محصول وجود ندارد. در ضمن مواد اوليه تازه و دستور پخت اصيل تركي، باعث شده‌است كه با خوردن اين محصول، مزه واقعي باقلوا را بچشيد. باقلوا انگشتي پسته‌اي باكلاواچي نمونه‌اي از نبوغ انسان در توليد خوراكي است، كه بدن را تقويت كرده و در عين حال شادي را براي ذهن و روح به ارمغان مي‌آورد.

تاريخچه ي باقلوا سارما انگشتي پسته اي

طعم، عطر و ظاهر باقلوا آنقدر منحصر به فرد است كه نه تنها يك دسر سلطنتي و لوكس محسوب مي‌شود، بلكه بسياري از اقوام و ملت‌ها ادعا مي‌كنند كه نسخه مخصوص به خود را دارند. باقلواييكه امروز در هر كافه، رستوران، شيريني‌فروشي و حتي نانوايي در سراسر جهان يافت مي‌شود، تاريخ ديرينه دارد. اين تاريخ به تركيه و كمي يونان برمي‌گردد. اما مي‌توان نشانه‌هايي از آن نيز در ايران، بوسني و هرزگوين و ارمنستان پيدا كرد. دستور تهيه باقلوا در واقع به دوره امپراتوري عثماني برمي‌گردد. اين خوراكي هم مانند بسياري از غذاهاي تركي ريشه‌هاي يوناني دارد.

آشوري ها

بعضي محققان معتقدند آشوري‌ها باقلوا را در قرن هشتم اختراع كردند. اما چيزي كه مشخص است اين است كه باقلوا متعلق به طبقه بالاي اجتماع آن زمان بوده است. امپراتوري عثماني در پايان قرن نوزدهم به اين شيريني رسميت بخشيد تا مغازه‌هاي شيريني فروشي در سراسر قسطنطنيه يا همان استانبول امروزي، پر از باقلوا باشد.

[caption id="attachment_9524" align="aligncenter" width="491"] باقلوا سارما انگشتي پسته اي[/caption]

باكلا

ريشه‌ شناسي كلمه باقلوا نيز در نوع خود جالب است. بعضي‌ها باقلوا را متشكل از «باكلا» كه در زبان مغولي به معناي بستن و پيچيدن است، و «وا» كه يك پسوند فارسي است، مي‌دانند. اما خود واژه باقلوا كلمه‌اي است كه از تركي عثماني وام گرفته شده‌ و اولين بار در سال 1650 در انگليسي ظاهر شده‌است. آشپزخانه‌هاي «كاخ توپكاپي» تركيه در طول قرن هفدهم خانه اين دستور پخت بوده‌است. سلطان استانبول با خوردن اين شيريني اعلام كرد كه غذاي محبوبش از آن به بعد باقلوا است.