فلزات
فلزات سنگين
فلزات سنگين، معمولاً به فلزاتي اطلاق مي شود كه به‌طور طبيعي يا انسان ساخته داراي چگالي بالا هستند. اين فلزات بر اساس ويژگي هاي شيميايي، فيزيكي يا سميت شان به عنوان فلزات سنگين شناخته مي شوند.
برخي از فلزات سنگين شناخته شده عبارتند از:
- كادميم: اين فلز خطرناك و سمي است و ممكن است به عنوان آلاينده در آب و خاك يافت شود.
- جيوه: اين فلز ممكن است در پسماندات صنعتي و زباله هاي شهري يافت شود و به محيط زيست و سلامتي انسان ها آسيب برساند. اين فلز سمي بوده و معمولاً در صنايع مختلف مانند صنايع الكترونيكي و باتري سازي استفاده مي شود
- كروم: اين فلز معمولاً در فلزات آبكاري شده استفاده مي شود و ممكن است به عنوان يك آلاينده در منابع آبي يافت شود.
اين فلزهاي سنگين به دليل سميت و تأثيرات زيانبار آن ها براي محيط زيست و سلامتي انسان ها، مورد توجه و مديريت ويژه قرار مي گيرند.
اثرات مخرب
استفاده زا فلزات سنگين چه مزايايي دراد؟
استفاده از فلزات سنگين براي مصارف مختلف مزايايي دارد، اما بايد توجه داشت كه برخي از اين فلزات به دليل سمي بودنشان نيازمند استفاده با دقت و مديريت خاص هستند. برخي از مزاياي استفاده از آن ها شامل موارد زير است:
مقاومت و استحكام
برخي از فلزهاي سنگين مانند روي و سرب براي استفاده در ساخت مواد مقاوم و استحكام بالا، به ويژه در صنايع ساختماني و خودروسازي، بسيار مفيد هستند.
مقاومت در برابر حرارت
برخي مانند تنگستن به دليل مقاومتشان در برابر حرارت، براي استفاده در صنايعي مانند صنايع فلزي و انرژي هسته‌اي بسيار ارزشمند هستند.
خواص الكتريكي و الكترونيكي
برخي از فلزهاي سنگين براي استفاده در صنايع الكترونيكي و باتري‌سازي به دليل خواص الكتريكي و الكترونيكي مناسبشان بسيار مورد توجه هستند.
برچسب: ،